(Opmaak van dit verslag volgens fiche van hikingadvisor@gmail.com)
Steekkaart
Gebied: Hoge Vogezen, (sector; La Bresse – Hohneck)
Land: Frankrijk
Route: eigen gemaakte route langs onbemande hutten
Aantal wandeldagen: 4 dagen
Reisperiode en condities: Oktober 2017, eerste twee dagen zonnig en laatste twee dagen herfstachtig met regen en veel wind, 1 keer een serieuze storm
Korte beschrijving van de route (dagindeling + ev. afstand/hoogtemeters/wandeluren):
Dag 1: Lac de Lispach (Parking) naar Chalet des Champis,
3km, ongeveer 45 min. wandelen (+/- 290 hoogtemeters)
Dag 2: Chalet des Champis naar Chalet de Croix Louis,
15 km, ongeveer 4 u wandelen (+/- 630 hoogtemeters)
Dag 3: Van Chalet de Croix Louis naar Abri Forestier du Lac de Blanchemer
18 km, ongeveer 6 uur wandelen (+/-1070 hoogtemeters)
Dag 4: Van Abri Forestier du Lac de Blanchemer naar Lac de Lispach (Parking),
10 km, ongeveer 2 u wandelen (+/- 485 hoogtemeters)
Praktische info, Bereikbaarheid + nuttige links
Heenreis:
Met de auto richting La Bresse, Frankrijk. Auto geparkeerd op de openbare (en gratis) parking bij Lac de Lispach.
Gebruikte wandelgids en/of wandelkaart
IGN kaart 3618 ATR 1:25 000 Le Hohneck, Gérardmer, La Bresse
IGN kaart 3619 ATR 1:25 000 Bussang, La Bresse, Ballon d’Alsace
Ervaren terrein- en weerscondities
Terrein: Heel divers terrein en route aan te passen naar diverse moeilijkheidsgraden. Meestal paden, af en toe een beetje rotsachtig, maar goed begaanbaar terrein.
Weer: Gezien het herfstseizoen veel geluk gehad met het weer. Twee dagen zeer zonnig en één dag echt guur herfstweer. Gemiddeld 17°.
Bewegwijzering (aanwezigheid + kwaliteit)
Route is meestal goed bewegwijzerd volgens de icoontjes op de kaart. Diverse routes gecombineerd, dus je moet het wel in de gaten blijven houden. Maar let op! In deze periode van het jaar wordt ook veel onderhoud verricht in de bossen, dus sommige delen kunnen afgesloten zijn en zul je ter plekke een alternatieve route moeten kiezen!
Bevoorrading (voeding en water)
Onderweg geen bevoorradingsmogelijkheden. Wel in La Bresse, maar dat ligt niet op de route.
Tips rond materiaal
In de hutjes was bijna overal een open haard, dus wat aanmaakblokjes/houtjes zijn wel erg handig om het vuur snel op gang te krijgen.
Water is er overal voldoende te krijgen onderweg. Van stromend water, dus geen waterfilter nodig gehad.
Met lichte A-schoenen gewandeld en dat was voldoende voor het parcours.
Een goede regenjas en/of poncho is in dit seizoen onmisbaar.
Bij iets koudere temperaturen ook handschoenen meenemen.
Conclusie: Wat vond je van de tocht?
Heel afwisselend en erg mooi. En zeer geschikt om met hond en kinderen te wandelen!
Vaak langs waterstroompjes, beekjes en meren. Prachtig met de herstkleuren!
Contactgegevens
Geïnteresseerden kunnen me rechtstreeks bereiken via nancyvanbogaert@hotmail.com
Reisverslag
Dag 1: Lac de Lispach (Parking) naar Chalet des Champis,
3km, ongeveer 45 min. wandelen (+/- 290 hoogtemeters)
Op vrijdag rond 12 uur vertrokken vanuit Maastricht, om rond de klok van 16:30 uur de auto te parkeren bij Lac de Lispach.
De eerste hut hebben we dichtbij de auto gepland en het is dan ook maar 3 km wandelen tot aan de hut. Deze 3 km zijn nagenoeg wel allen stevig omhoog. We lopen rustig maar gestaagd door omhoog en komen na 45 minuten al uit bij de hut. De herstkleuren zijn fantastisch en onze hond Skye geniet van het spelen in de bladeren op dit brede wandelpad dat vanaf de Parking langs de ski-pistes omhoog gaat en daarna door het bos zijn weg tot de hut vindt.
Chalet des Champis (48°02’09”N, 06°56’42”E, 1162m) ligt langs de aangegeven bosweg “Chemis des Champis” en ligt ca 6km NO van La Bresse; 5km W van Hohneck.
Het is een grote en comfortabele hut met beneden een grote tafel en banken, een heerlijke open haard en een grote slaapzolder. Voor de hut is ook een vuurplek.
Hout sprokkelen in het bosje achter de hut is gemakkelijk en er is zelfs een mooie bron met water. Ook hiervoor moet je rechts langs de hut het bos in lopen waar je de watertap al direct ziet staan. We vinden het een heerlijke hut die van alle gemakken is voorzien.
Vanuit de hut lopen we de grasweide nog even verder omhoog tot aan de rand.
Hier heb je een bijzonder mooi uitzicht over het dal in de richting van Hohneck. Daar gaat onze route de komende dagen ook naartoe. Prachtig om te zien!
We smullen deze avond van onze (thuis zelf gedroogde) couscous maaltijd (volgens het recept van Debbie Sanders te vinden op; http://hikingadvisor.be/forum/topic/zelf-eten-drogen-recepten/
Na het eten genieten we uren lang van de open haard en de vallende duisternis.
Bij het vallen van de nacht zien we buiten een geweldige sterrenhemel waarop zelfs de melkweg te zien is! Onvoorstelbaar! Zo mooi! Wat een fantastische eerste dag.
Voor een animatie van deze route en het hoogteprofiel, zie de video via deze link;
https://www.youtube.com/watch?v=wC4S5Hm6bq4
Dag 2: Chalet des Champis naar Chalet de Croix Louis,
15 km, ongeveer 4 u wandelen (+/- 630 hoogtemeters)
De tweede dag zijn we vroeg wakker en zien we het langzaam weer licht worden. Dave gaat al snel op pad voor zijn trainings run en vertrekt al vroeg om zijn route van 9 km te trailen. In de tussentijd ruim ik zelf onze slaapspullen op, haal ik alvast water voor de dag bij, verzorg ik Skye en mezelf en maak ik ons ontbijtje alvast klaar.
Havermoutpap met eiwitpoeder Vanille smaak is ons vaste recept. Ik gooi er nog wat rozijnen en stukjes gedroogde appel in en smullen maar!
Zodra Dave terug is en we hebben ontbeten doe ik de afwas, terwijl ook Dave zich weer klaar maakt voor vertrek. Op het gemakje vertrekken we weer verder op pad.
Het begin van de route gaat vrij glooiend en pad gaat gemakkelijk verder naar de volgende hut. We hebben vanwege onze hond Skye (die nog maar 7 maanden is) bewust voor een route gekozen waarbij de hutten (en dus pauze plekken) niet te ver van elkaar liggen. Dit is dan ook een route die ideaal is om met kinderen te wandelen!
We komen na zo’n 45 minuten wandelen al voorbij Chalet Collet de L’Etang (48°01’00”N, 06°55’49”E, 1102m). Ook dit is een zeer mooie houten hut met tafels, banken en een kachel. Ook buiten staan hier houten banken en is er een vuurplaats. Een zeer mooie hut dus ook voor de zomerse dagen! We nemen hier een rustpauze.
Eenmaal uitgerust gaan we weer verder op pad en verlaten we na een tijdje het brede pad voor een bospad dat stevig omlaag gaat en ons geheel omlaag brengt tot in het dal. Het is een stevige afdaling en we nemen er de tijd voor. Op het gemak en al genietend van het veranderende landschap.
Aan het einde van de afdaling gaan we tussen de bebouwing door en steken we de weg over. We gaan met de verharde weg een stuk weer omhoog en lopen een bruggetje over. Hier vullen we gelijk weer wat water bij en nemen we weer even de tijd alvorens we aan de klim gaan beginnen.
De klim begint rustig, maar we krijgen ook een paar korte, maar wat steilere stukken voor onze kiezen. Maar langs het stroompje bergop is het heerlijk vertoeven. Skye geniet van de afkoeling in het water en we gaan rustig verder omhoog. We komen uit bij een prachtig meer waar een fijne picknick bank staat. De kleuren van de bomen zijn geweldig…we raken hier niet uitgekeken. Genieten op en top!
Vanaf het meer gaat het brede pad weer verder omhoog en komen we langs een hut/restaurantje bij Lac des Corbeaux. Een prachtig groot meer waar je ook met de auto kunt komen. Het is er gezellig druk binnen, maar wij besluiten om verder te lopen en nier naar binnen te gaan. We denken op dat moment de komende dagen nog genoeg bemande hutten tegen te komen. Een foute keuze zo blijkt later, dus profiteer hier zeker van de gelegenheid om een kop warme chocomel of koffie te drinken of te eten als je hier zin in hebt! Ook is het zeer de moeite waard om het meer te bezoeken (dat je vanaf straat niveau op de route niet ziet liggen, dus je moet een paar trapjes op lopen om het meer te bekijken).
Voorbij dit restaurant gaat de verharde weg een stuk pittig omhoog. We zijn dan ook blij met de hut die hier praktisch om de hoek ligt. Chalet de Rouge Mousse (47°59’35”N, 06°54’40”E, 940m) ligt langs dit asfaltweggetje op een kleine col, 3 km OZO van La Bresse. Ook dit is weer een comfortabele hut met tafels, banken en een kachel. Ook buiten is een boomstamtafel met banken. Hier kunnen we nog even genieten van het zonnetje op de open plekken!
We vervolgens onze route verder omhoog en lopen alweer naar de volgende hut en onze eindbestemming voor vandaag. Het laatste stuk omhoog van dit pad is prachtig! En we worden beloond met een fantastisch uitzicht op het meer! Het is hier wat kletteren en klauteren, maar het is zeer goed te doen!
We komen daarna al snel uit bij Chalet de Croix Louis (47°58’55”N, 06°54’20”E, 1040m).
We komen hier vroeg op de dag aan en dat vinden we heerlijk! We nemen de tijd om hout te sprokkelen in het bos tegenover de hut. Hier ligt ruim voldoende om vanavond lang te stoken in de allesbrand kachel in de hut. Er staan nog wat theelichtjes die het ons gemakkelijk maken het vuur snel aan te krijgen en binnen een paar minuten wordt de hut heerlijk warm! Ook hier is een slaapzolder, maar wij liggen er toch liever op de benedenverdieping. Er is genoeg plaats en we kunnen de 3 tafels met banken gemakkelijk verplaatsen om de hut in te delen zoals we willen.
Tegenover de hut is ook hier weer een waterbron en een boomstam met watertap gemaakt.
Die avond genieten we ook weer urenlang van de brandende kachel. We spelen een potje kaarten en puzzelen wat. We genieten en relaxen en rusten vooral goed uit voor de lange etappe van morgen. Skye vindt het allemaal geweldig en geniet met volle teugen.
De avond valt en we kruipen in onze slaapzakken terwijl de kachel nog brandt…..
Wat een luxe!
Voor een animatie van deze route en het hoogteprofiel, zie de video via deze link;
https://www.youtube.com/watch?v=zfv1VUqpwLE
Dag 3: Van Chalet de Croix Louis naar Abri Forestier du Lac de Blanchemer
18 km, ongeveer 6 uur wandelen (+/-1070 hoogtemeters)
Deze ochtend gaat Dave eerst op pad voor een lange trainingsloop van maar liefst 14 km. Ik doorloop weer hetzelfde ritueel en kan op het gemak alles voorbereiden voor vandaag. Water wordt weer bijgevuld en de tassen worden weer klaar gemaakt. Ik maak de kachel nog even aan om de hut weer lekker op te warmen. Ik sprokkel nog wat hout en stook het vuurtje verder op. Heerlijk. Wat is dit genieten!
Skye en ik hebben alle tijd om te relaxen en zodra Dave terug is, maken we ons klaar om na ons ontbijt weer te vertrekken. Het is 10 uur als we pas gaan vertrekken, maar we hebben natuurlijk ook alle tijd!
Het eerste deel van de route gaat vrijwel vlak verder. Het brede pad gaat daarna ietwat glooiend omhoog en omlaag en ook hier slaan we op een bepaald moment af van het brede pad en gaan we via heen bospad (oranje driehoekje) stevig omlaag naar het dal van Wildenstein. Het weer is nu slecht en we trekken onze poncho’s aan tijdens deze lange afdaling. Ivm Skye nemen we ook hier de tijd en nemen we bij de kapel (die we vanzelf voorbij komen) een lange pauze. Hier heb je een geweldig uitzicht over het dal en we zitten ook nog eens lekker beschut. We bereiden ons wat noodles en rusten uit.
Na de lange pauze is het nog maar een klein stukje lopen tot in het dal. Hier is niks te vinden van winkeltjes en/of bevoorrading. Gelukkig hadden we hier ook op gerekend en hebben we genoeg bij ons van eten en tussendoortjes. Vanuit het dal gaat een lang recht bospad stevig omhoog. Rustig aan gaan we omhoog en na een tijdje komen we uit op een grote open vlakte met een aantal boerderijen en weien. We steken nog een heide over en gaan weer terug het bos in. De klim is lang, dus neem er lekker de tijd voor!
Eenmaal boven bij Col du Herrenberg zitten we op 1191m hoogte. We hopen er een bemande hut te vinden, maar deze is helaas gesloten. Het weer is inmiddels enorm guur en we mogen spreken van een storm! Het zicht is bovenop minimaal en we volgen een stukje van de GR5 tot aan Refuge Neurod (47°59’00”N, 06°58’58”E, 1223m). Op afstand lijkt het een grote hut, maar schijn bedriegt. Het is een vrij kleine hut met in het midden een grote ronde open haard en aan de zijkanten wat banken en een zijtafeltje. Er ligt wel voldoende hout aan beide zijden van de hut (onder een afdek, dus dat is ook fijn).
Wel gezellig als pauzeplek en in noodgeval ook zeker geschikt om te overnachten, maar wij kiezen er toch voor om verder door te lopen en op zoek te gaan naar een meer geschiktere overnachtingsplek met de hond.
We volgen de GR5 verder over de kam. Gezien het slecht weer zien wij eigenlijk niks van deze mooie hoogvlakte. Het pad gaat over de hoofdkam en de Batteriekopf op 1311m. Vervolgens verder over le Rainkopf en naar de bemande hut die nu (helaas) gesloten is. We trotseren de storm en vinden het ook wel weer bijzonder om ook dit weertype mee te maken. We hadden ons er stiekem op een warme maaltijd bij de hut verheugd verheugd, maar gelukkig is de afdaling naar onze overnachtingsplek nu ook niet ver meer. Het is een mooie afdaling naar Abri Forestier du Lac de Blanchemer (48°01’05”N, 06°58’42”E, 984m) aan het bijzonder mooie Lac de Blanchemer.
Het bos is hier eigenlijk afgesloten ivm onderhoud, maar we besluiten de afzetting te negeren. Het is immers vrijdagavond en we zijn ook weer van plan om morgen vroeg te vertrekken.
Het hutje is niet heel groot, maar wel heel praktisch. Het is een mooie betonnen hut aan de over van het meer. Er staat een grote tafel met banken en er is wederom een heerlijke open haard! Water is er natuurlijk voldoende hier bij het meer en het stroompje langs de route hoe we bij de hut zijn geraakt. Een geweldige ligging van deze hut!
Naast de hut zijn er ook recent mooie toiletten gebouwd. Ook dit gebouwtje is gewoon open en er is zelfs verlichting. In noodgeval (of overbezetting van het hutje) zou je hier zelfs goed kunnen overnachten. Maar in de periode dat wij nu zijn gegaan is er nergens een hond te bekennen en hebben we telkens de hut voor ons alleen.
Het wolkendek trekt over het meer en de mist zakt verder het dal in. Bijzonder schouwspel voordat de duisternis valt. We maken ons bedje klaar op de vloer van de hut en slapen er heerlijk!
Voor een animatie van deze route en het hoogteprofiel, zie de video via deze link;
https://www.youtube.com/watch?v=1vVNWNURzjE
Dag 4: Van Abri Forestier du Lac de Blanchemer naar Lac de Lispach (Parking),
10 km, ongeveer 2 u wandelen (+/- 485 hoogtemeters)
Onze laatste dag en ochtendwandeling. We zijn al vroeg wakker en wachten tot het licht begint te worden. We maken nog een mooie timelapse aan het meer en starten onze laatste etappe terug naar de auto. De verharde weg gaat hier vanaf het meer omlaag naar het dorpje Régit. Er ligt een mooie kerk en er liggen mooie houten chaletten gericht op de wintersport. Vanuit het dorp steken we de weg weer over en gaan we terug de bergkam op waar we deze hike begonnen zijn. We zijn nu op de andere flank en volgen het brede pad langzaam omhoog. Vrij gemakkelijk kunnen we hier de 10 km voltooien tot aan de parking waar onze auto staat.
Het is nog vroeg als we bij de auto aankomen en we nemen de rest van de dag de tijd om wat rond te touren en de Routes de les Cretes te rijden richting Grand Ballon.
We eten er ‘s middags een heerlijke streek lunch en rijden met een gevuld buikje terug naar huis. Wat hebben we genoten! En wat een mooie streek met een fijn netwerk van onbemande hutten. We verheugen ons nu alweer terug te komen in april 2018 als Dave hier mee gaat doen aan een trailrun! De volgende hike plannen worden alweer gemaakt!
Voor een animatie van deze route en het hoogteprofiel, zie de video via deze link;
https://www.youtube.com/watch?v=HeOM8aRLEX0
Voor de uitgebreide video die wij gemaakt hebben, zie de volgende link;
https://www.youtube.com/watch?v=tHjsza0ckKA&t=27s
Het filmpje duurt in totaal 7 minuten, maar is een mooie samenvatting van deze tocht (inclusief ook weer de hoogteprofielen en animaties van de samengestelde route).
Wij wensen jullie veel kijkplezier!
Groetjes,
Dave, Nance en onze husky Skye!
Dave & Nance 