VRIJDAG 5 augustus 2016
Direct na het werk zullen wij onze spullen pakken, nog een paar uurtjes slaap pakken en in de nacht vertrekken richting Pont D’Espagna in het zuiden van Frankrijk. De reis is een dikke 1200 km en zal zo’n 11 uren (zonder vertragingen) in beslag gaan nemen.
Bij aankomst overdag zullen we de auto parkeren op de grote parking en kunnen we direct starten aan onze trektocht. We wandelen gelijk het natuurpark in en lopen zo’n 9 km vlak naar de eerste hut Refuge Wallon (1865m). Hier kunnen we de middag nog even bijkomen van de reis.
Afhankelijk van het weer, hoe we ons voelen en hoeveel zin we op deze lange dag nog hebben, kunnen we besluiten in de hut te blijven of nog door te stappen en een mooi plekje op te zoeken voor onze tent.
Vanaf de hut is het nog een dikke 7,5 km stappen tot aan een groot meer waar voldoende bivak mogelijkheden zijn. We zullen wel eerst Col Grande Fache (2664m) moeten oversteken. Zowel voor als ná de col zijn er een aantal bijzonder mooie meertjes om te vertoeven. (Daarna is het ook nog maar 2 km lopen tot aan de volende hut).
Lacs de la Fache
In de verte is de Grande Fache te zien.
Ter plekke kunnen we bekijken of we rechtstreeks over de col (2664m) gaan of dat we het nog wat hoger richting top (3005m) kunnen opzoeken. Dat bekijken we ter plekke.
We dalen vervolgens aan de andere kant van de col weer af.
En komen via Barranco de Campoplano uit bij de meren Embalse de Campoplano.
Aan het grootste meer ligt Refugio de Respomuso (2200m).
Ook is er een webcam te volgen.
ZATERDAG 6 augustus 2016 (dag 1)
Vanaf Refugio de Respomuse kunnen we verder langs het meer door hiken richting Refuge d’Arremoulit.
Dit is optioneel, gezien het een lus vormt op onze route. Maar waarschijnlijk wel de moeite waard. Van hut tot hut is de afstand zo’n 7 km.
Om hier te geraken lopen we vanuit de hut naar de kapel Embalse de Respomuso .
Als we dan terug blikken naar de hut, zien we op de achtergrond goed waar we vandaag komen, van achter de Gran Facha.
Vanaf de kapel houden we het rechter, ietwat hoger gelegen pad aan. Dit pad gaat rechts langs de meren Embalse del Arriel Bajo, Ibones del Arriel en Embalse del Arriel Alto.
Eenmaal langs de meren klimmen we omhoog naar Col de Palas (2517m) en zien we eenmaal bovenop de col Refuge d’Arremoulit (2280m) al liggen aan het volgende meer.
Als we dan nog heel veel tijd hebben, zouden we ook nog kunnen afdalen naar het prachtige grote meer Lac D’Artouste. Vanuit de hut is dit nog zo’n 2km (3km tot bij de dam) en voornamelijk flink afdalen; 43.85m stijgen in 0.81km (gem. 5.44%). 334.52m dalen in 2.28km (gem. 14.68%)
Van hieruit gaat ook een treintje door de Pyreneeën, naar het verderweg gelegen La de Fabrèges. Maar gezien de vertrektijden van het treintje en de kosten (Euro 25,- met ook een ticket voor bijhorende kabelbaan), moet je hier echt een middag voor uittrekken.
ZONDAG 7 augustus 2016 (dag 2)
Vanuit Refuge de d’Arremoulit gaan we nu weer terug langs de meren del Arriel. Echter nu gaan we langs de andere kant van de meren terug omhoog richting Refugio de Respomuse.
Dit keer steken we de grens terug naar Spanje over via Col d’Arremoulit (2448m).
Eenmaal over de col lopen we naar de andere zijde van het meer dan we gekomen zijn en maken door het midden weer de oversteek naar het oude bekende pad. Toch buigen we ook hier weer vanaf en nemen we een lager gelegen route terug naar Refugio de Respomuse.
Deze tocht zal van hut tot hut een dikke 8 km zijn.
Vanuit Refugio de Respomuse (2200m) gaan we een stuk over de GR-11 en via Ibón de Llena Cantal (2600m) naar de Col de Tebaray (2782m). Vooral de laatste 100 meter van de beklomming van deze col zijn vrij steil. Een beetje handen en voetenwerk is noodzakelijk.
We vervolgen onze weg naar Col d’Infierno (2721m).
Via de col de Infierno (2721m) hierboven volgt een makkelijke afdaling richting Lagos Azules (2400m) en Embalse Bachimaña alto (2200m) Op deze laatste twee locaties is er ook een bivakhut.
Maar er is ook een geheel nieuwe Refugio de los Ibones de Bachimaña (2200m).
Ook is er een webcam.
Voor deze hut te bereiken lopen we echter na zo’n dikke 8 km via het rechterpad en ook rechts langs het Embalse de Bachimaña Bajo zuidwaarts. En anders vervolgen we de aangegeven route.
Vanaf km 9 op bovenstaande kaartje vervolgen we onze weg dus verder in de richting van Bramatuero bajo (2377m). Het stijgende pad is vrij gemakkelijk.
Naar bramatuero alto (2510m) is de weg al minder duidelijk en vanop de stuwdam van bramatuero alto zijn we aangewezen op het volgen van steenmannetjes om rond het meer te geraken (zowel links als rechts van het meer). Af en toe moet je op handen en voeten klauteren.
Iedereen die een beetje kan kaartlezen, kan ongeveer inschatten waar de collado de letrero (2700m) zich bevindt. Het blijft vrij steil klauterwerk zonder ooit gevaarlijk te zijn.
De afdaling van de col gaat over klein steentjes. Alleen de passages rond de Batanes-meertjes zijn opnieuw over grotere rotsblokken. Nu kan je wel dicht bij de over blijven!
Eventueel kunnen we bij Ibón de los Batanes (2300m) pauzeren of bivakkeren aan het laagste meertje. Gezien deze etappe vandaag ook enorm lang is, zullen we dit hier ook kunnen overwegen. Alles wat we meer lopen is mooi meegenomen, maar zeker niet noodzakelijk.
De afdaling tot in het Ara-dal verloop meer over gras dan over stenen. Er blijven weinig steenmannen over maar je kan moeilijk verloren lopen want je moet gewoon naar beneden, naar het Ara-dal. In het dal wordt het pad om de 50m aangeduid met een rood-wit teken. Je kan hier overal de tent opzetten met zich op de vignemale. De weg daalt langzaam langs twee hutten naar Bujaruelo.
Cabaña del Cerbillonar (1800m)
En Refugio de Ordisso (1580m)
Bujaruelo bestaat slechts uit 2 campings. De laagst gelegen camping heeft een uitgebreid campingwinkeltje, een restaurant en een refuge.
MAANDAG 8 augustus 2016 (dag 3)
Als we de etappe van de zondag nog niet volbracht hebben, kunnen we dit restand op maandag afmaken.
Vanaf Bujaruelo is het namelijk nog maar 11 km lopen tot in Torla.
Het is een aangenaam oud dorpje waar we iets kunnen eten in een restaurantje.
DINSDAG 9 augustus 2016 (dag 4)
Vandaag maken we ons op voor een zéér pittige beklimming, waarbij we géén last mogen hebben van hoogtevrees. Vanuit Torla steken we over, het bos in en verder door het dal op weg naar de Ordesa Vallei.
Aan het standbeeld van Lucien Briet (1250m) steken we de rivier en de autoweg over en starten we aan een lange klim uit de Ordessa Vallei. In tegenstelling tot de weg via de clavijas (ijzeren staven in de rotsen) de Cotatuera is het Circo de Carriata (tot 2100m) ook geschikt voor de wandelaar zonder specifieke klimuitrusting. Je kan de clavijas de carriata immers letterlijk en figuurlijk links laten liggen en een normaler pad volgen. Op een gegeven moment is er een horizontale kabel gespannen langs een verticale wand maar het weggetje blijft steeds voldoende breed. Na deze kabelpassage komt nog wat klauterwerk, maar de vertical wanden zijn dan al achter de rug. Eenmaal boven is een korte omweg naar de Tozal del Mallo aan te raden om een prachtig uitzicht te hebben over de canyon van Ordessa. Het vervolg richting Aguas Tuertas (2300m) en Llanos de Salarons (2420m) en Llanos de Millaris (2400m) is eenvoudig. Je kan er ook overal bivakkeren en water halen uit het kronkelende riviertje (aguas tuertas).
De dapperen die toch een poing willen doen om de cotatuero te beklimmen, maar daarin falen, kunnen zonder af te dalen het bovenste gedeelte van het circo de carriata bereiken en daar hun beklimming verder zetten.
Wie last heeft van hoogtevrees kan beter kiezen voor de toeristenroute door het dal (wandeling 7).
WOENSDAG 10 augustus 2016 (dag 5)
De verbinding tussen Llanos de Millaris (2400m, bivak aan de voet van de breche de Roland) en de Refuge van Goriz gaat via een omweg met mooie panorama’s. De omweg die gemaakt wordt langs de randen van de Ordesa-valei gaat niet altidj over een mooi pad. Er loopt geen pad naar de Pico del Descargador (2627m), maar het is niet moeilijk om over deze berg over te steken. Vanaf op de top heb je een goed zicht op de Monte Arruebo die als oriëntatiepunt geldt voor de volgende uren van de wandeling. Ten zuiden van de Monte Arruebo en de Punta Tobacor heb je een mooi uitzicht op de canyon. Paden zijn er dus niet altijd op deze wandeling, maar het is er zó mooi!
Hoog boven Circo Soaso (2200m) kun je overal de tent opstellen met een magnefiek uitzicht!
Bij minder goed weer kunnen we altijd doorlopen naar Refugio de Goriz (2200m).
DONDERDAG 11 augustus (dag 6)
VRIJDAG 12 augustus 2016 (dag 7)
Vanuit de Refugio de Goriz (of vanaf onze kampeerplek) gaan we verder (en een beetje terug op de route) richting Breche de Roland. Dit is een vrij populaire verbindingstocht. Na de oversteek van de barranco de Goriz volgen we met een licht golvend pad langs de Faja Luenga (2350m)en de vlaktes Llano de San Ferlus en Llanos de Millaris (2400m). De klim naar de breche de Roland (2807m) kan via verschillende (slecht aangeduide) routes gebeuren. De makkelijkste route stijgt vanuit de Millaris vlakte langzaam door de kom richting Breche de Roland (steeds klauteren tussen de rotsblokken). Men kan vanaf op de Millaris vlakte ook naar de bekende casteret-grot klimmen en zo de weg verder zetten richting Breche de Roland. De route langs de oostelijke zijde bevat wel enkele moeilijkere stukken (zeker als er nog sneeuw ligt).
Eenmaal over de Breche de Roland, dalen we over een sneeuwveld rond de 2700m (zonder stijgijzers in de zomer) af naar Refuge des Saradets (2587m).
ZATERDAG 13 augustus 2016 (dag 8)
ZONDAG 14 augustus 2016
Dag gereserveerd voor de terugreis
MAANDAG 15 augustus 2016
Deze dag moeten we terug thuis zijn, ivm de vakantie samen met de kids die op dinssdag 16 augustus zal beginnen.
Dave & Nance 