Decom Challenge 2015
Zaterdag 29 augustus – Zaterdag 5 september, Decom Challenge 2015.
Samen met een team van in totaal 7 mensen gaan we in het teken van Gikeno Foundation deze week genieten van de bergsport en als afsluiting samen een drieduizender beklimmen. Middels diverse donaties zamelen wij samen geld in voor het goede doel en de wederopbouw van de Gikeno Primary School te Kenya.
Van Parking Pont, Trail Run (afstand 10+ km , stijgen/dalen ?m)
Bij aankomst op zaterdag worden we op het basiskamp ontvangen door onze gids Albert Grosfeld, die ons deze week met zijn organisatie Retour gaat begeleiden in dit prachtige gebied.
Dave en ik maken zelf een trailrun van respectievelijk 17 en 12 km en kijken onze ogen uit bij deze prachtige tocht die ooit mijn eerste kennismaking met de bergsport was.
We ruimen onze tenten verder in en genieten die avond van een welkomstmaaltijd en krijgen uitleg over wat deze week ons te bieden heeft.
Van Basiskamp naar de voet van de gletsjer Gran Neyron (afstand 8+ km , stijgen/dalen 1.166m)
Op zondag vertrekken we met ons team vanaf het basiskamp op camping Grivola (1.584m) voor onze eerste dagtocht. We steken bij de camping de weg over en gaan gelijk het bos in, langs steile paden flink omhoog. We lopen naar Levionaz Dessous op 2.285 m waar we ons water kunnen bijvullen en en fantastisch uitzicht hebben op het dal vanuit we zojuist nog begonnen zijn. We vervolgen het pad nr 10 dat naar rechts afbuigt en ons langs een verborgen vallei voert. het pad gaat hier licht glooiend verder omhoog en we genieten van de uitzichten op deze bijzonder mooie vallei.
Eenmaal bij een splitsing van de paden 10A en 10B aangekomen, volgen wij pad 10A. Het pad gaat wederom steil omhoog en voert ons eerst over paden en rotsvelden verder tot aan de voet van de gletsjer Gran Neyron. We stoppen bij het meertje aan de voet van de gletsjer op zo’n 2.750m hoogte en kijken uit op de gletjer die nog tot 3.403m boven ons uit torent. Een formidabel uitzicht en een mooi doel van deze eerste dagtocht. Na een welverdiende pauze keren we langzaam terug het dal in en gaan we (her en der iets van het pad af) terug naar ons basiskamp.
Van Parking Valnontey naar Rifugio Vittorio Sella (921 m stijgen)
Op maandag vertrekken we met auto’s vanuit het basiskamp naar de naastgelegen vallei Valnontey. We rijden dus ons dal uit en rijden richting Cogne, waarbij we de vallei induiken tot aan het dorpje Valnontey. Hier worden de auto’s geparkeerd en starten we onze tocht op 1.667m. We lopen al snel via de Alta Via route omhoog (wandelpad nr 18) en genieten al snel van de vergezichten op de gletsjers van het National Park Gran Paradiso. We rusten even uit bij een mooie waterval op zo’n 1.850m en gaan weer verder omhoog. Het pad verandert langzaam en gaat steeds vaker over in een kasseienpad. Met een aantal stevige paden komen we uiteindelijk aan bij onze eindbestemming voor vandaag; Rifugio Vittorio Sella op 2.588m hoogte. We genieten er van een welverdiende biertje. De benen komen tot rust en we genieten deze avond van een heerlijk 3 gangen menu in de hut. Vroeg liggen we in bed en genieten we nog van het maanlicht dat onze kamer binnen valt. De perfecte afsluiting van zo’n geweldige dag.
Van Rifugio Vittorio Sella naar Punta Rossa (1042 m stijgen/ 1963 m dalen)
Op dinsdag zijn we vroeg uit de veren en staan we om 5:30 uur al paraat om te vertrekken voor onze eerste topbeklimming van deze week. Vanaf de hut klimmen we in het donker langzaam verder omhoog. Het pad is hier nog gemakkelijk en dus nog goed te doen in deze vroege uurtjes. Al snel valt het eerste daglicht binnen en kunnen we na een paar uurtjes lopen onze koplampjes uit doen. Het pad begint nu ook wat lastiger te worden en we volgen pad 18C dat ons vrijwel direct steil omhoog voert naar Colle della Rossa op 3.195m. Het weer is vandaag ietswat onstuimig en onvoorspelbaar en dus besluit Albert dat we maar een beetje vaart moeten maken en niet te lang moeten pauzeren. En dus vervolgen we ons pad snel over de col en langs puinvelden. Het pad wordt nu serieus lastiger en we moeten goed uitkijken waar we onze voeten zetten. Eenmaal wat hoger kijken we uit op de enorme gletsjer Ghiacciaio del Trayo die rechts van ons ligt. Het weer is nog altijd ietswat onstuimig, maar dit levert ons spectaculaire beelden op. Een zonnetje dat wil doorbreken, tussen laaghangende bewolking die verder omhoog trekt tussen deze bergtoppen.
Op dit stuk hebben wij onze gids hard nodig, want het pad staat niet meer aangegeven. We worden aangelijnd en we gaan verder via de graat omhoog. Over rotsblokken en langs diepe afgronden. We vinden het allemaal wel erg spannend en er wordt gekreund en gesteund van spanning. We bereiken de top van de Punta Rossa op 3.630m hoogte en zijn ontzettend blij dat we het hebben gehaald! Ietswat uitgelaten, maar ook angstig beginnen we aan onze terugrit. We poseren nog even op een uitstekend puntje voor een mooie foto, maar meer dan dat doen we eigenlijk ook niet. Het weer is hierboven mistig en we kunnen dus ook niet echt veel zien. Ietswat omlaag genieten we weer van bijzonder mooie uitzichten.
Op onze terugweg begint het te regenen. Eerst lichte motregen, maar ook al snel wat harder. Helemaal doorweekt komen we aan bij de hut, waar we een lange lunchpauze nemen. We eten er een flink gevulde maaltijdsoep en trekken droge kleding aan. Het is weer droog en we kunnen dus op het gemak terug lopen naar onze auto’s in het dal. Eenmaal terug op het basiskamp zijn we moe, maar voldaan van deze enorme lange dag. Het is dan ook erg fijn thuis komen als blijkt dat Daan voor ons een uitgebreid tapasbuffet heeft gemaakt met bruchetta’s, ham, kaas, worst en andere lekkernijen.
De woensdag is een rustdag. Onze benen zijn er ook wel aan toe en dus slapen we een beetje uit en relaxen we wat op de camping. De natte kleding wordt te drogen gelegd en we besluiten met ons team de middag door te brengen in Aosta. Eenmaal in Aosta genieten we van een heerlijke uitgebreide lunch. We nemen nog een terrasje en ontmoeten om 17 uur Albert, die ons meeneemt naar een wijnproeverij. We lopen nog door een stukje van het historische centrum en genieten vervolgens van de mooie streekwijnen die dit gebied te bieden heeft. Een mooie voorbereiding dus voor de finale tocht die ons de komende twee dagen nog te wachten staat.
Van Parking naar Rifugio Rifugio Benevolo (200? m stijgen)
Op donderdag hebben we in de ochtend alle rust en tijd om de tassen klaar te maken voor vertrek. En al wat spullen op te ruimen uit onze tenten. We lunchen nog vroeg op het kamp en gaan vervolgens met de auto’s naar het westelijk gelegen dal ….. Het pad gaat eerst nog een klein stukje via de verharde weg omhoog, maar gaat daar al snel over in wandelpad nr…. Het valt ons al snel op dat de begroeing hier weer heel anders is dan in de vorige twee valleien. Meer bloemen en meer kleuren in deze vallei. We gaan langs waterstroompjes en watervalletjes verder omhoog en nemen nog een klein stukje van het hoogtepad dat ons uiteindelijk tot aan Rifugio Benevolo voert op 2.285m. hoogte. Hier aangekomen hebben we nog de tijd voor een terrasje. Maar het wordt al snel wat frisser en we besluiten binnen in de gezellige hut een potje te kaarten en te genieten van een flesje wijn. Wat kan het leven in de bergen toch eenvoudig zijn!
Na een wederom goed gevuld drie gangen diner, gaan we ook hier vroeg ons bedje in om goed uit te rusten voor onze finale top beklimming.
Van Rifugio Vittorio Sella naar Becca della Traviersiere (1059 m stijgen / dalen 1500+ m)
De finale dag! Nadat Albert ons om 5:30 uur gewekt heeft, maken we ons klaar en ontbijten we vroeg in de hut. We kleden ons warm aan en beginnen onze tocht. Het pad gaat al snel omhoog en we zien de hut achter ons alsmaar kleiner worden. De lichtjes van de hut branden nog en dat maakt het een bijzonder gezicht. We slingeren de bergflank verder omhoog. Bij aankomst op de col….. op m, verschijnen ook de eerste zonnestralen die hun weg zoeken op de uistekende bergtoppen. Niet veel later lopen ook wij in de zon en gaan we verder richting de gletsjer.
Bij de gletsjer aangekomen gaan we eerst nog wat hoger over de graat en over rotsblokken. We binden onze stijgijzers onder en we worden verdeeld in twee touwgroepen. Met deze touwgroepen betreden we de gletsjer en gaan we al zigzaggend verder omhoog. Langs gletsjerkloven en over dunne spleten begeleidt Albert ons richting de graat die ons naar de top moet voeren. Eenmaal weer op de rotsen aangekomen, gaan de stijgijzers uit en gaan we aangelijnd verder richting top. Het pad wordt al snel lastiger en al snel komt er wat klim en klauter werk aan te pas. Eén voor één gaan we onze gids achterna en klimmen we over de steeds smaller wordende graat verder omhoog. Op het punt dat we hopen dat het niet veel angstiger gaat worden, hebben we het lastigste deel eigenlijk ook al achter de rug. Het stijgingspercentage neemt ietswat af en de top wordt ietswat vlakker van terrein. Sneller dan we dachten zijn we dan toch boven en staan we met het voltallige Challenge team bovenop de top van Becca della Traviersiere (3.344m). Trots zijn we! We hebben ons doel bereikt en geniet van deze fantastische team prestatie!
Conclusie
Voor een gezelschap vol beginnende bergsporters was deze week een ware uitdaging! Qua afgelegde afstanden, hoogtemeters en topbeklimmingen was het een behoorlijk pittige klimweek vol grensverleggende facetten voor een ieder van ons. Voor dit soort team-uitdagingen is het dan ook goed om een gids te raadplegen die goed de niveaus van alle deelnemers kan inschatten en zijn programma daarop afstemt.
Praktische info
Het wandelgebied is erg populair en het is er dan op stukken ook wat drukker. Met name onze eerste wandeldag was uiterst rustig, daar niet velen het pad vanaf de camping nemen.
Seizoen
Gran Paradiso is in de zomermaanden juli/augustus en begin september goed te doen.
Daarna wordt het al snel een stuk kouder en is zijn de meeste berghutten ook gesloten vanaf medio september.
Route & bewegwijzering
Deze route bestaat uit diverse aangeduide wandelroutes. Vanzelfsprekend is het altijd goed een kaart mee te nemen.
Kaarten & Wandelgids
Wij maakten gebruik van de volgende kaarten:
Carta dei sentieri nr 9 Valsavarenche / Gran Paradiso (1:25000)
Bereikbaarheid
Vanuit Geleen zijn wij met de auto naar Valsevarenche afgereisd. De reis duurde in totaal zo’n 10 uur.
Bij de grensovergang Zwiterserland-Italië kun je kiezen voor de snelle route door de St. Bernard tunnel of voor de iets langzamere, maar bijzonder mooie route over de col St. Bernard. Gezien we de tijd hebben en we daglicht hebben, kiezen wij voor de col. We zien op dit vroege tijdstip zelfs wat wild langs de kant van de weg. De route via de col duurt zo’n 20 min langer dan door de tunnel (bij drukte wellicht een half uur), maar is zeker de moeite waard!
Accommodatie
Wij maakten gebruiken van de volgende accommodatie:
– Basiskamp Retour op camping Grivola, http://www.campinghotelgrivola.com/08/ita/
– Rifugio Vittorio Sella (2.588m), http://www.rifugiosella.com/
– Rifugio Benevolo (2.285m) http://www.rifugiobenevolo.com/it/
Bevoorrading
Aangezien ons basiskamp op de camping gelegen was, konden wij wat kleine boodschappen doen in de kleine supermarkt van de camping. Je krijgt er broodjes, fruit en wat snacks. Het ontbijt en diner krijgen we op het basiskamp of in de berghut. Deze gehele reis hebben wij dus geboekt op basis van half pension.
Dave & Nance 